Week 7 - Van Boudewijn tot chicken benachin.

Na zo’n leuk weekend weg vol nieuwe indrukken was het maandag seuven november toch even zwaar toen de wekker ging.. Toch alle moet verzameld om naar stage te gaan. Daar was genoeg te doen en ben ik deze dag bezig geweest met het helpen van de wondzorg. Maar ook hebben ik samen met een verzorgende verband materiaal uitgezocht en geordend in dozen. Goed om te zien dat er zo veel materiaal is!! Verder heb ik gevoetbald met cliënten. Ze waren fanatiek! Dus ik heb stiekem (in de brandende zon) mijn straatvoetbal skills voor komend jaar vast geoefend. ’s Middags had ik een afspraak om met een docent te skypen, maar omdat het internet café dicht was ging dat niet. Ja, zo gaat dat hier. Verder huisvrouw gespeeld door mijn was van afgelopen weekend te wassen, want wat was dat vies van een weekend in de binnenlanden! Samen met Majula groente gesneden voor onze wekelijkse salade bar.

Dinsdag na het werk hebben we cadeautjes gekocht voor de jarige van deze week. Na flink afdingen (tot ergernis van de verkoper) hadden we een super mooi leren tasje en een houten bord voor aan de muur van Gambia gekocht. De weg terug naar huis gingen we weer een lift wedstrijdje doen, Sam en Paul tegen Suzan, Saskia en ik. Wij hadden een goede voorsprong gemaakt, maar omdat onze lift even moest onderhandelen over een halve geit die hij wou kopen hebben we op een haar naar verloren, jammer! ’s Avonds Suzan geholpen met het koken van lekkere Chineese tomaten soep (ja mam, ik zou het recept vragen). Ook hebben we lootjes getrokken voor sinterklaas, en ja dat gaat hier niet online, maar gewoon old-school met briefjes.

Woensdag was er op stage een psychiatrische verpleegkundige uit Nederland die Tanka Tanka wou zien. Wij hebben haar rond geleid, want ja het is hier best ‘normaal’ om als toerist een rondleiding te krijgen in een instelling. Ze keek de ogen uit van alle verschillen met Nederland.. Terug konden we met haar meerijden waardoor ik het vervoersmiddel ‘achterop een jeep’ staan ook weer af kan vinken. ’s Middags met Saskia naar de markt geweest, waar het erg druk was. Samen nasi met saté saus en kip gemaakt. En mijn satésaus was goed gelukt, al zeg ik het zelf.

Er is er een jarig hoera hoera.. De dag begonnen met het zingen voor de jarige Marieke/Majula. Op stage mijn plan van aanpak besproken met Omar. Hij was erg enthousiast, wat natuurlijk altijd leuk is. Na het werk taart gehaald en een strandbedje versierd, want we hebben op het strand de verjaardag van Majula gevierd. En toen kwamen we er achter dat twintig kaarsjes op een taart aansteken, best veel is met deze wind.. Een Afrikaanse strand band heeft nog voor Marieke gezongen waarna we gegeten hebben bij the winnery. Het eten was lekker, maar de bediening en de keuken moesten nog even oefenen met op elkaar inspelen. Zodat we de volgende wél allemaal tegelijk kunnen eten.

Vrijdag is onze project dag en hebben we eerst aan het plan van aanpak gewerkt voor ons gezamenlijke project. Daarna heb ik mijn plan van aanpak kunnen downloaden in het internetcafé. Thuis was ik gezellig met Paul en Nynke aan het praten, waarna Mamadi ons kwam vergezellen met pepernoten, koetjesrepen en stroopwafeltjes. Geweldig dat er een Gambiaan bij ons komt met meer Nederlands eten dan dat wij hebben. Wat een baas. ’s Middags met Paul en Mamadi naar de mark gegaan, opzoek naar de ingrediënten voor chicken benachin. Toen we bijna alles gekocht hadden opzoek naar een geschikte kip, uiteindelijk hebben we Boudewijn mee naar huis genomen. Dus dit maal met een levende grote kip in de taxi. Thuis aangekomen heeft Paul Boudewijn geslacht (en ja ik stond er bij!), waarna Mamadi, Sylva (en ik een beetje) hem hebben kaal geplukt en schoongemaakt. Uiteindelijk was de kip klaar om te bereiden en heb ik mijn 1e gambiaanse kookles gehad van Mamadi. Het eten was lekker, ondanks dat het heel anders smaakte dan verwacht. ’s Avonds hebben we samen  Majula’s verjaardag gevierd. Eerst in Brikama en daarna naar Senegambia geweest. Dit keer zijn we met alle Nederlanders, Mamadi, Joseph, Betty en Sylva geweest. Wat was het gezellig en wat hebben we gedanst, we wisten niet allemaal van onszelf dat we zo soepel waren! En ja voor je het dan weet, is het laat, tijd om een towntrip naar huis te pakken.

Na zo’n avond stappen waren de meesten van ons niet de meest snelle mensen op aarde. Uiteindelijk waren we iets vertraagd op weg naar Joseph gegaan. Ja ook wij passen ons goed aan aan ‘Gambian time.’ Aangekomen bij Joseph hebben we een rondleiding gehad door het huis. Daarna onder een boom met erg vervelend uitzicht geluncht en met de nichtjes/neefjes en buurkinderen gespeeld. Onze blonde haren vielen weer in de smaak, met een hoop klitten en knopen als gevoel. Ag ‘aj moar schik hebt.’ De terugweg kwamen we langs een officieel voetbalveld, maar in mijn ogen was het gewoon een trapveldje. Een aantal zijn richting Brikama gegaan met ezel en wagen, ik had met wat anderen een lift gepakt. ’s Avonds nog even voor ons gezamenlijke project gewerkt, waarna Suzan en ik met Majula mee zouden gaan haar ouders van het vliegveld halen. Alleen toen we de straat uitliepen was het vliegtuig al geland, daarom maar door gereisd naar het hotel waar Majula ze heeft verast. We hadden nog geen avond eten gehad, maar wat een geluk dat de ouders van Majula nog krentenbollen hadden! Ik heb nog nooit zo’n lekkere krentenbol gehad.

De zondag ontbeten met bananenpannenkoekjes, en die vielen in de smaak! Daarna afgewassen en ons klaargemaakt voor het strand. Je kon wel merken dat het toeristen seizoen is want poco-loco was vol, maar gelukkig mochten we bij Djembé zwemmen. Na heel wat zon, zwem en lach uren treug naar Brikama gegaan. Veel gelachen in de bustaxi, en thuis aangekomen had Paul KFC gemaakt. Patat van zoete aardappel (deze waren wel echt knapperig Mama) en krokante kip, lekkaaah!